Is jouw glas halfvol of halfleeg?
De maand januari is alweer voorbij en februari staat te popelen om de beurt over te nemen. Op 20 januari was het Blue Monday, beter bekend als de meest deprimerende dag van het jaar. De Britse psycholoog Cliff Arnall is de vader van ‘Blue Monday’. Hij bedacht in 2005 een naar eigen zeggen wetenschappelijk verantwoorde formule waaruit zou blijken dat de maandag van de laatste volle week in januari de dag is waarop de meeste mensen zich treurig, neerslachtig of weemoedig voelen. De mogelijke oorzaak hiervan zou schuilen in het feit dat goede voornemens zijn mislukt en de vakanties nog ver weg lijken. Daarnaast zijn de dagen nog donker en is de maandag voor veel mensen de eerste dag van de werkweek. Ik geloof niet in deze “Depri Maandag”, wel in een positieve mindset.
Stress heb je nodig
Het is praktisch onmogelijk om zonder uitdaging door het leven te gaan, zingeving in de zaken die wij doen is voor ons mensen belangrijk. Als we daarbij worden uitgedaagd geeft ons dat energie in plaats van dat het energie kost. Het hebben van teveel workload jaagt ons op, terwijl te weinig om handen hebben juist leidt tot verveling en onverschilligheid. Een bepaalde mate van helpende stress helpt om lekker in ons vel te zitten. Het uitvoeren en volbrengen van taken die passen bij onze capaciteiten zorgt duidelijk voor vertrouwen in onszelf.
Iedere gedachte telt
Wij mensen hebben ongeveer tachtigduizend gedachten per dag, ongeveer drie kwart van deze hersenspinsels is negatief. De 4 basis emoties, bang, boos, blij en bedroefd zorgen voor de invulling van hetgeen zich in ons hoofd afspeelt. Ons oeroude stress-systeem en de manier waarop wij met spanning omgaan is voor iedereen gelijk. Als we onder spanning komen te staan zien we vaak een vecht, vlucht of bevries reactie. Onze positieve en negatieve gedachten zorgen voor een juiste scherpte en alertheid, dus lekker handig en functioneel. Maar omdat iedere gedachte telt laten we onszelf hierdoor ook regelmatig in negatieve zin afleiden, dit zorgt voor verkramping.
Flipperkast
Als we tegen onszelf zeggen “laat je niet gek maken” of “als ik dit nu zeg dan zijn de rapen gaar” en ander superlatieven die hier op lijken, lukt het vaak niet om toch de rust te bewaren en horen we onszelf regelmatig dingen zeggen die niet de bedoeling waren. Onze eigen radar is continu bezig met “pluis” en “niet pluis” gedachten. Het eigen referentiekader weegt daarbij onbewust af welk gedrag op dat moment het beste past. Als je daarna op basis van je eigen emoties en gedachten terug durft te kijken en weet waar het succes of falen aan te danken is geweest, zorgt dat voor een lerend effect. De vraag; “Hoe doe ik dat nu en hoe kan dat beter?” zorgt uiteindelijk voor minder “geflipper” in je hoofd.
Mentaal mengpaneel
De positieve-gezondheid-theorie gelooft in het managen van de eigen mentale belasting en belastbaarheid. Ikzelf werk daarom graag vanuit een mentaal plan met daarin vijf logische opeenvolgende stappen, vertrouwen, strategie, focus, actie en resultaat. Door het doel helder voor ogen te nemen bepaal jij namelijk zelf de strategie. Het aanbrengen van een juiste focus laat je ervaren hoe jij in actie het meest effectief bent en dus het gewenste resultaat kunt behalen. Ga bij jezelf op zoek wat jij nodig hebt om deze aandacht vast te houden. Hiermee verrijk je het eigen referentiekader waardoor er ruimte voor verandering ontstaat. Het leren gebruiken van dit eigen mentale mengpaneel, maakt jou future proof.
Halfvol of halfleeg
Dat bepaal je uiteindelijk altijd zelf. In mijn ondernemerschap van de afgelopen 13 jaar is mijn glas altijd halfvol geweest. Terwijl ik het getal 13 opschrijf heb ik de gedachte “13 ongeluksgetal”. De herkenning van deze niet helpende gedachte tovert een glimlach op mijn gezicht. Omdat voor mij alleen een goede mindset telt, laat ik me hierdoor niet al te lang afleiden. Ik houd me daarbij vast aan een aantal gevleugelde uitspraken, zoals van de Amerikaanse actrice en Oscar winnares Helen Hayes die ooit zei: “The expert in anything, was once a beginner”. Paralympisch atlete Marije Smits stelt dat “Grenzen in je hoofd zitten en niet in je lichaam” en Pippi Langkous riep altijd: “Ik heb het nog nooit gedaan, dus ik denk wel dat ik het kan”. Ik sluit af met de opmerking: “Daag jezelf uit en durf te kiezen voor halfvol…..”
