In november 2019 verloor Mathieu van der Poel zijn grootvader Raymond Poulidor. Ondanks dit verlies besloot hij om in het weekend na het overlijden van zijn opa toch ‘gewoon’ af te reizen naar Tabor voor het rijden van een Wereldbekerwedstrijd cyclocross. Poulidor was een wielrenner in de jaren 60 en 70 waarin hij een reputatie van ’eeuwige tweede’ verwierf. Desondanks was ’Poupou’ mateloos populair. Na de veelzeggende post “Hij was altijd zo trots” die Mathieu na het overlijden op Instagram plaatste vroeg ik me af waar dit soort sporters de kracht vandaan halen om door te gaan waar anderen stoppen en wat ik als zzp’er hiervan kan leren en toepassen in mijn eigen ondernemerschap.
Laat de benen spreken
Van der Poel had het tijdens het rijden van deze wedstrijd lastig en gaf mede door een fietswissel in de derde ronde opnieuw terrein prijs aan zijn concurrentie. In de vijfde ronde herpakte van der Poel zich en maakte hij in zijn eentje de achterstand goed en reed hij in een vloek en een zucht naar de koplopers toe. Met zijn drieën begonnen ze uiteindelijk aan de slotronde, waarin van der Poel een stevige versnelling plaatst en zijn 1e wereldbekerwedstrijd van dit seizoen wint. Doordat Mathieu altijd levert waarvoor het publiek komt, maakt hem dat een gewaardeerd sportman. Net zoals in het ondernemen zorgt het altijd leveren en waarmaken wat je belooft voor draagvlak.
Weinig woorden
Hij passeert de finish met de tranen over zijn wangen, zonder daarbij het welbekende zegegebaar te maken. Tijdens de huldiging gebruikt hij weinig woorden en kijkt hij terug op de voor hem moeilijke laatste dagen. “Het was een emotionele week voor ons”, zei hij na zijn overwinning in Tabor. ,,Daarom ben ik ook heel blij dat ik hier win. Dit is een parcours dat me heel erg ligt en waar ik van houd, maar ik vandaag wat moeite had om het goede ritme te vinden, het is goed zo”. Van deze oprechte bescheidenheid leer ik dat je vooral anderen mag laten zeggen wat de kwaliteit is van de geleverde prestatie.
Nieuwe tijden
Waar voormalige Nederlandse renners in België meer uitgejouwd dan aangemoedigd werden, was dat voor Mathieu een klein jaar geleden exact hetzelfde. Echter is dat de laatste paar maanden anders dan de jaren daarvoor. Zijn goede prestaties op de racefiets en de aanvallende manier van rijden tijdens het WK op de weg van het afgelopen seizoen zijn door wielerminded België opgemerkt. Net zoals zijn Belgisch concurrent en aartsrivaal Wout van Aert levert ook van der Poel op de weg klinkende resultaten. Van Aert reed een uitstekende Tour de France, met zelfs een etappe overwinning. Helaas kwam hij later in de Tour zwaar ten val, Wout werkt hard aan zijn comeback. Van Aert en Van der Poel zijn naast rivalen ook goede vrienden. In mijn optiek stuwen deze aanstormende talenten elkaar naar grotere hoogtes en vertelt het mij dat het niet vies is om van concurrenten te leren en ze bewust op te zoeken in plaats van er van weg te lopen.
Vastbijten
Net zoals Mathieu zeurt ook Wout niet als hij verliest. Beiden kijken en wijzen dan vooral naar zichzelf. In mijn ogen zijn deze twee toppers van het huidige wielertijdperk van een ander kaliber. Wielergrootheid Poulidor, maakte van zijn bijnaam “De eeuwige tweede” een deugd. Voor zijn fans was hij vooral benaderbaar en aaibaar. Poulidor stond acht keer op het podium in de Tour, hetgeen een record is. Hij was een vast gezicht in het ‘Village Départ’. In plaats van te klagen beet hij zich altijd vast in het wiel van zijn concurrentie. Is dit vastbijten ook niet hetgeen van een zzp’er vaak gevraagd wordt?
Geel
In mijn ogen heeft Mathieu van der Poel zijn succes vooral te danken aan het feit dat hij plezier maakt bij hetgeen hij het allerleukst vindt, fietsen. Hij vermaakt het publiek met de ene na de andere spectaculaire jump. In 2020 is het een Olympisch jaar, Mathieu heeft aangegeven te willen afreizen naar Tokyo om op de mountainbike een gooi naar Olympisch goud te doen. Na de dood van zijn opa speculeert hij overigens ook over een deelname aan de Tour in 2021. Na zijn WK van dit jaar, waar hij in zo goed als gewonnen positie de laatste 10 km een hongerklop kreeg. Van der Poel ziet dit gevoel als tijdelijk, weet dat het weg gaat en slechts groeipijn is.
Het is geen geheim dat Mathieu in 2020 voor olympisch goud op de mountainbike gaat en een gooi wil doen naar etappewinst in de Vuelta. Om zijn opa ‘Poupou’ te eren zou het mij niets verbazen dat hij in de nabije toekomst in de Tour de France ook nog een keer gaat voor Geel. Wat ik hiervan als zzp’er omarm en graag meeneem naar 2020, is dat plezier hebben in wat je doet en gewoon leveren wat je belooft, je onderscheidt van de grote grijze massa. Als je daarnaast ook nog bereid bent om jezelf zo af en toe ergens op stuk te bijten gaat dat het verschil maken, er is immers geen kampioen ter wereld die nooit verloren heeft.
